Sunday, April 12, 2009

ငါရဲ႕ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ကမၻာ

တစ္ခါတစ္ေလ ငါရဲ႕ ကေလးဘဝကို ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ ငါပိုင္ဆိုင္ခဲ့တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ သံသယ ဝင္မိတယ္။ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းၿပီး ငါ့ကို ခ်စ္တဲ့လူေတြ ဝိုင္းလို႔ေပါ့။ အရမ္းေႏြးေထြးတဲ့ မိသားစုတစ္ခု႐ိွလို႔ ငါအၿမဲ ဂုဏ္ယူခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြအားလံုးက ဟန္ေဆာင္မႈေတြလို႔ ငါဘယ္လို သိခဲ့မွာလဲ?
Extended text comes here.

2 comments:

Phyo Maw said...

သိခ်င္၀ယ္ဖတ္ေပါ့ :P

font သြင္းပါလား mozila အျပင္ တျခား browser ေတြနဲ႕ပါ ဖတ္လို႕ရေအာင္။
light height နည္းနည္းတိုးပါလား စာလံုးေတြ အေပၚနဲ႕ ေအာက္ သိပ္မကပ္ မထပ္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေရာက္တံုး အႀကံေပးၾကည့္တာ လိုရင္ယူ မလုိရင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါ။ :D cheer!

Soaring Phantom said...

ပလုပ္တုတ္။ စိတ္ထိန္း၊ ခ်စ္ေရ။
Suicide လုပ္သြားတဲ႔သူေတြ ေနာက္ဆံုးအဆင္႔မွာ ေျပာတတ္တဲ႔စကားနဲ႔ တူေနသလိုလို မို႔လို႔.....

မေက်နပ္တာရိွရင္ အာျပဲနဲ႔သာ ေအာ္ေျပာထဲ႔လိုက္။ (ေမာင္႔နားေတာ့ လာမေအာ္နဲ့ေပါ့ကြယ္။ ခ်စ္အသံ ဆိုးမွန္းသိေနလို႔)